Het onderverhuren van een gehele woning is alleen toegestaan als de verhuurder hiervoor toestemming heeft gegeven. Dit geldt zowel voor zelfstandige als onzelfstandige woonruimte. Het onderverhuren van een deel van de woning waar de hoofdhuurder zelf in woont (een kamer) is in beginsel toegestaan, tenzij in de huurovereenkomst staat dat dit niet is toegestaan. Onderverhuur van sociale huurwoningen is niet toegestaan. Indien de hoofdhuurder toch zonder toestemming van de hoofdverhuurder onderverhuurt aan een derde, levert dit wanprestatie op van de hoofdhuurder en kan dit voor de hoofdverhuurder een grond zijn voor ontbinding van de hoofdhuurovereenkomst.

Huurbescherming onderhuurder
Of een onderhuurder huurbescherming geniet als de hoofdhuurovereenkomst tussen de hoofdverhuurder en de hoofdhuurder eindigt of wordt ontbonden, is onder andere afhankelijk van het type woonruimte dat onderverhuurt wordt. Het hangt dus van het type woonruimte af of de onderhuurovereenkomst doorloopt of niet. Gaat het om zelfstandige woonruimte, dan wordt de onderhuurder beschermt en loopt het huurcontract van de onderhuurder door met de hoofdverhuurder als zijn nieuwe verhuurder. Deze bescherming geldt ongeacht of de oorspronkelijke hoofdhuurder bevoegd was tot onderverhuur aan een derde. Als de verhuurder niet wil dat de huurovereenkomst wordt voortgezet met de onderhuurder, zal hij de rechter binnen 6 maanden moeten vragen om beëindiging van de overeenkomst.

Bij onzelfstandige woonruimte wordt de huur niet voortgezet, maar eindigt deze en zal de onderhuurder het gehuurde moeten verlaten. Als de onderhuurder hierdoor schade lijdt, zou hij mogelijk de hoofdhuurder nog kunnen aanspreken tot schadevergoeding.